Կար-չկար մի տերև։ Այդ տերևը աչքերըն բացեց մի ծառի վրա։ Բայց մի ծիտ եկավ պոկեց նրան և տարավ իրա բույն, նա նստած էր ձվերի հետ։ Եվ տեսա, որ ձվերը ճաքում էին նրանց մեջից ճտեր էին դուրս գալիս։ Հետո այդ տերևին քամին փչեց և տարավ նրան մի տուն։ Տանը կար մի տատիկ, տատիկը տերևը վերցրեց և տարավ իր տուն, տանը նա սպասում էր մինչև աշուն։ Երբ աշուն եղավ տատիկը տերևին քցեց դուրս և նա շատ ուրախ էր, որովհետև իր շուրջը գետինը լցված էր տերևներով։